در این مقاله می‌خواهیم شما را با مفهوم میکرومنیجمنت، مدیریت ذره‌بینی یا Micro Management آشنا کنیم؛ پدیده‌ای که حتی اگر نامش برای‌تان آشنا نیست، با احتمال زیاد خود شما یا اطرافیان‌تان آن را تجربه کرده‌اید.
میکرومنیجمنت چیست؟
Micro Management یک شیوه مدیریت است که در آن شخص مدیر روی تمام جزییات مربوط به فعالیت‌های اعضای تیم، تصمیمات آن‌ها و محیط کار نظارت و کنترلی دقیق دارد. اگرچه این موضوع ممکن است در پروژه‌های کوچک روش چندان بدی به نظر نیاید، اما در نهایت باعث می‌شود تا مدیر نتواند دیدگاهی کل‌نگر نسبت به پروژه داشته باشد، مانع بروز خلاقیت کارمندان و موجب آزار و از دست دادن آنان شود.
کنترل و مداخله بیش از انداره مدیران، این پیام را به کارمندان القا می‌کند که قابل اعتماد نیستند و نمی‌توانند به تنهایی از پس وظایف خود بر بیایند. به صورت خلاصه می‌توان گفت میکرومنیجمنت یا مدیریت ذره‌بینی سبب کاهش در میزان اعتماد به‌نفس، بهره‌وری و خلاقیت کارمندان می‌شود.
در ادامه با ما همراه باشید تا با چند نشانه از وجود سبک مدیریت ذره‌بینی آشنا شوید.
۵ نشانه از وجود میکرومنیجمنت
میکرومنیجمنت می‌تواند بسته به ماهیت کار، اندازه تیم و شخصیت مدیر، متفاوت باشد اما، به‌طور کلی می‌توانیم از موارد زیر به عنوان نشانه‌های بارز این شیوه مدیریتی یاد کنیم.
1. اعضای تیم تقریبا هیچ سوالی از مدیر نمی‌پرسند
در بسیاری از مواقع، دخیل بودن مدیر در جزییات پروسه‌های کاری باعث می‌شود اعضای تیم هیچ سوالی برای پرسیدن نداشته باشند. اما این موضوع همیشه نشانه خوبی نیست. نپرسیدن سوال همیشه به این معنا نیست که هیچ ابهامی وجود ندارد و کارمندان بر همه امور تسلط دارند. پرسیدن سوال به این معناست که افراد حضور خود را در پروژه اثربخش دانسته و به دنبال حل مشکلات یا ابهامات هستند. اما عکس این موضوع هنگامی رخ می‌دهد که مدیر در تمامی موارد اظهار نظر کرده و پاسخ سوالات را از پیش مطرح می‌کند. این سبک از مدیریت می‌تواند در دراز مدت مشکل‌آفرین باشد.
2. افراد برای انجام وظایف جدید داوطلب نمی‌شوند
فراموش نکنید هر یک از اعضای تیم می‌توانند در آینده به مدیر یا رهبر تیم تبدیل شوند و لازمه این کار، توانایی تصمیم‌گیری و انتخاب است. اگر مدیران به جای کارمندان تصمیم بگیرند یا فرصت انتخاب و تصمیم‌گیری را برای آن‌ها فراهم نکنند، طبیعی است که تمایل برای انجام کارهای داوطلبانه جدید از سوی این افراد به شدت کاهش می‌یابد.
3. مدیر در انتهای پروژه نظر یا بازخوردی ندارد
به‌طور معمول، مدیران در پایان کار یا بازه‌های زمانی تعیین شده در هر پروژه، بازخوردهای خود را ارائه کرده و خروجی کار را با آن‌چه در فاز برنامه‌ریزی انتظار می‌رفت، مقایسه می‌کنند. اما هنگامی که نظرات یا بازخوردهای مدیران به جای مراحل نهایی در پروسه انجام کارها اعمال شود، نشان از وجود میکرومنیجمنت و چارجوب‌های سخت‌گیرانه دارد. اگرچه ممکن است این موضوع چندان بد به نظر نرسد اما سبب می‌شود مدیران نتوانند ارزش نهایی رویکرد تیم را ارزیابی کنند و با مداخله، مانع اظهار نظر افراد شوند. این کار نه تنها زمینه خلاقیت را برای اعضای فراهم نمی‌کند، بلکه اثربخشی کار تیمی را پایین می‌آورد، به نحوی که تمام عوامل تحت فرمان مدیر کار می‌کنند و تنها سلیقه و نظر نهایی او اهمیت دارد.
4. مدیر در طول روز چندین بار به کارمندان سر می‌زند
سر زدن به کارمندان هنگام کار، معمولا با هدف کنترل اوضاع انجام می‌شود. اما هنگامی‌که مدیر به صورت مداوم به میز کار پرسنل سر بزند و به شکل مستقیم از آنان بخواهد تا از میزان پیشرفت کار توضیح دهند، می‌تواند برای‌شان استرس‌زا باشد و خبر از تحت کنترل بودن بدهد. به جای این کار بهتر است مدیران با لحنی ملایم و با پیشنهاد کمک یا هم‌فکری کردن وارد شوند تا انگیزه کارمندان را برای ادامه کار بالا ببرند.
5. مدیر احساس می‌کند که هیچ کاری سر وقت انجام نمی‌شود
معمولا میکرومنیجرها در پروسه کنترل و زیر ذره‌بین قرار دادن تمام کارها، احساس می‌کنند که زمان به کندی می‌گذرد و کارها سر موعد مقرر به اتمام نمی‌رسد. ناگفته نماند که گاهی مداخلات و وسواس‌های بیش از حد،خود باعث کند پیش رفتن کارها می‌شود.
اگر شما نیز یک میکرومنیجر هستید و این نشانه‌ها را در خود می‌بینید، پیشنهاد می‌کنیم قبل از فروپاشی تیم و از دست دادن کارمندان خود، برای تعدیل و بهبود این شیوه تلاش کنید. برای این کار می‌توانید از کارمندان نظرسنجی کنید و نقاط ضعف و قوت خود را بیابید، برای پاسخ به سوالات مکرر آن‌ها و همچنین بررسی روند پروژه‌ها جلسات هفتگی ترتیب دهید و در صورت لزوم، دستورالعمل‌ها و چارچوب لازم کار را پیش از شروع پروژه در اختیار همه افراد قرار دهید.
منبع:
