قدمت دورکاری در دنیا به بیش از ۲۰ سال میرسد. اما این روزها با شیوع ویروس کرونا، بسیاری از کسب و کارها، به این سمت تغییر جهت دادهاند. پیشبینیها نشان میدهند که در سالهای آینده، کارمندان و کسبوکارهای بسیاری از شیوه دورکاری استقبال خواهند کرد.
در این مقاله به طور خلاصه به مزایا و معایب دورکاری و همچنین سیاستهای لازم برای بهبود اشاره کردهایم.
نقاط قوت دورکاری
ساعت کاری منطعف
یکی از مهمترین مزیتهای دورکاری، انعطافپذیری ساعات کاری است. افرادی که به دورکاری مشغولاند، آزادی عمل بیشتری برای انتخاب مناسبترین ساعات برای کار کردن دارند. این موضوع، بستر مناسبی برای بروز خلاقیت و افزایش بهرهوری آنها ایجاد کرده است. بر اساس آمارهای جهانی، بیش از ۷۵% کارمندان، ساعات کاری انعطافپذیر را عامل مهمی برای افزایش میزان بهرهوری و افزایش انگیزه برای کار کردن دانستهاند. طبیعی است که این افراد پتانسیل بیشتری برای وفادار ماندن به سازمان خود دارند.
صرفهجویی در هزینهها
کار کردن در خانه باعث صرفهجویی در هزینهها میشود. برای مثال هزینههای مربوط به رفت و آمد، خرید لباسهای رسمی یا خریدن غذا از رستوران، با دورکاری حذف میشود.
دورکاری برای والدینی که در ساعات کاری ناچارند کودکان خود را به مهدکودکها بسپارند، یک مزیت بزرگ محسوب میشود، زیرا میتوانند در کنار کودک خود بمانند و هزینهای بابت مهد کودک نپردارند.
کاهش استرس
وجود قوانین سختگیرانه مثل بایدها و نبایدها، نوع پوشش یا قوانین عبور و مرور، باعث ایجاد استرس در کارمندان میشوند. حذف این عوامل استرسزا در دورکاری، انرژی و انگیزه کارمندان را افزایش میدهد.
همچنین، محیطهای کاری شلوغ، یکی از دلایل حواسپرتی و نداشتن تمرکز کارمندان و کاهش راندمان آنها است، اما کارمندان دورکار به راحتی میتوانند محیط ساکت و دنجی را برای کار کردن انتخاب کنند.
صرفهجویی در وقت
یکی از مزایای مهم دورکاری، صرفهجویی در وقت است. افراد در کل دنیا به طور میانگین روزانه ۱ تا ۳ ساعت از زمان خود را صرف آماده شدن و رفت و آمد بین محل کار و منزل میکنند. با دورکاری میتوان این زمان را به انجام فعالیتهای مفیدتر اختصاص داد.
سلامت روح و جسم
سلامتی تاثیر مستقیمی بر راندمان افراد هنگام کار کردن دارد. یکی از بزرگترین مشکلات کارمندان، نداشتن وقت کافی برای ورزش کردن است و این موضوع سلامت جسم و روان آنان را تحت تاثیر قرار میدهد. کار کردن تا دیروقت یا ترافیکهای سنگین، دو دلیل اصلی ورزش نکردن این افراد به حساب میآیند. اما کارمندان با دورکاری میتوانند به راحتی برای ورزش کردن برنامهریزی کنند. از طرفی، دورکاری در منزل، (خصوصا در زمانهایی مانند دوره شیوع ویروس کرونا) تا حد زیادی استرس را کاهش داده و احساس امنیت و آرامش بیشتری را به فرد منتقل میکند. این مزایا، در کنار کاهش استرسهای مربوط به محیطهای کاری شلوغ، یا رفت و آمد، بر سلامتی روح و جسم کارمندان تاثیر بسیاری میگذارد.
معایب دورکاری
بالا بودن حجم کار
حضور در خانه ممکن است باعث شود ساعات مشخصی برای شروع و پایان کار تعیین نشده و زمان کار در کل روز پخش شود. گزارش بیشتر کارمندان نشان میدهد که هنگام دورکاری، زمان بیشتری کار میکنند و در هر ساعتی از روز، باید به درخواستهای کارفرما پاسخ دهند. این موضوع ممکن است علاوه بر بالا بردن انتظارات کارفرما، باعث دلزدگی از کار و خستگی بیش از حد کارمندان شود.
نداشتن تمرکز کافی
با وجود آسایش و راحتی بیشتر در فضای خانه، برخی عوامل مثل صداهای موجود در محیط، انجام کارهای شخصی و صحبت کردن با دیگر افراد خانواده، میتوانند تمرکز فرد در هنگام کار را از بین ببرند. حواسپرتی میتواند زمان انجام کار را طولانی کند و راندمان را کاهش دهد.
دیده نشدن تلاشها
در بعضی موارد، حتی با وجود حجم زیاد کار، زحمات کارمندان دورکار، به چشم نمیآید یا آنچنان که باید، از آنها قدردانی نمیشود.
به عنوان کارفرما از این سیاستها برای موفقیت در دورکاری استفاده کنید
• استخدام افراد با تجربه
نداشتن تجربه و مهارت کافی یک فرد دورکار، هم برای خود شخص و هم برای همکاران چالشبرانگیز است. دورکاری علاوه بر توانمندی و تجربه، نیازمند داشتن نظم، روحیه مسئولیتپذیری و اتکا به نفس بالایی است.
• تعیین قواعد و استانداردها
برای نظم دادن به روند کار، لازم است سیاست کاری و استانداردهایی مانند موعد تحویل کار، در دسترس بودن کارمندان یا کیفیت و کمیت خروجی از سمت کارفرما تعیین شود.
• فراهم کردن تجهیزات کافی
داشتن تجهیزات کافی و زیرساختهای IT، مخصوصا برای کسب و کارهایی که تنها به شیوه دورکاری اداره میشوند، الزامی است. با این کار، هزینههایی مثل خرید لپتاپ یا تبلت به کارمندان تحمیل نمیشود.
در این مقاله سعی بر این بود که علاوهبر شرح مزایای کلی دورکاری، به معایب آن نیز پرداخته شود. ذکر مزایای بیشتر در مورد دورکاری، به معنای تجویز آن به عنوان یک راه حل جامع برای تمام سازمانها نیست. شرکتهای مختلف بسته به صنعت، فرهنگ سازمانی و زیرساختهای خود باید در این رابطه تصمیم بگیرند.
افزودن نظر